یه خوشه انگور

گفت دانایی که: گرگی خیره سر هست پنهان در نهاد هر بشرلاجرم جاری ست پیکاری سترگ روز و شب، مابین این انسان و گرگ زور بازو چاره این گرگ نیست صاحب اندیشه داند چاره چیست ای بسا انسان رنجور پریش سخت پیچیده گلوی گرگ خویش وی بسا زور آفرین مرد دلیر هست در چنگال گرگ خود اسیر هر که گرگش را دراندازد به خاک رفته رفته می شود انسان پاک و آن که از گرگش خورد هر دم شکست گرچه انسان می نماید، گرگ هست! و آن که با گرگش مدارا می کند خلق و خوی گرگ پیدا می کند در جوانی جان گرگت را بگیر وای اگر این گرگ گردد با تو پیر روز پیری گر که باشی همچو شیر ناتوانی در مصاف گرگ پیر مردمان گر یکدیگر را میدرند گرگ هاشان رهنما و رهبرند,گرگ,درون ...ادامه مطلب